Olá,
A elección de José Bono como presidente do Lexislativo non semella unha cuestión menor. En principio, parece normal que a Cámara Baixa estea dirixida por un español; pero que o sexa por un español que nin sequera o nacionalismo máis moderado pode aceptar é ben diferente.
A declaración de principios que fai o Zapatero con esta elección é bastante clara. Agora, e a pesares dos apoios á súa investidura que, case por obriga, ten de buscar nos nacionalismos basco e catalán principalmente, acabáronse as concesións periféricas dos primeiros anos da lexislatura pasada.
O feito do nomeamento de Bono, que xa nas súas primeiras declaracións após a súa proposta oficial falaba de “darles a los nacionalistas con una guía de teléfonos en la cabeza (sic)” non augura bos tempos de entendemento entre os representantes das nacións sen estado e os nacionalistas españois.
A ver que pasa...
Sem comentários:
Enviar um comentário